winters mooi : de friezen in de wei

Nog 2 nachtjes slapen….

Vanmorgen de paarden heerlijk in de wei gedaan. Het is een prachtige winterse dag. De rijp zit op de bomen en de struiken.
De afgelopen dagen waren indrukwekkend en bijzonder. Vrijdagnacht is de moeder van Bert overleden. Een sterke vrouw die de laatste jaren steeds minder zelf kon, tot ze zelfs niet meer kon opstaan. De kracht was weg, terwijl ze geestelijk wel helder was. Van bezoekjes en vooral de kleinkinderen kon ze nog wel genieten. De laatste keer heeft Sietske haar rapport aan oma voorgelezen. Een dag na haar overlijden was Sietske jarig. Had ze toch mooi ‘ geplant ‘ : tussen alle verjaardagen – en dat is heel moeilijk in december- , en voor onze vakantie. Ik heb vaak gedacht ‘ zitten we ver weg en dan… ‘
Sietske nam het kinderlijk praktisch op “ je hoeft niet verdrietig te zijn hoor, want oma wilde dit toch?” en vervolgens ging ze de slingers pakken uit de kast omdat ze de volgende dag jarig was. Gerard had het eerst moeilijk. Ik heb een hele mooie foto van ma groot gemaakt en uitgeprint en op de secretaire gezet. Daarnaast staat de foto van opa en van Gerard en Sietske. Bij opa had Gerard het lang moeilijk. Nu heb ik hem verteld dat oma nu weer bij opa is en toen was het goed. Wonderlijk..
Dezelfde foto heb ik op de kamer van ma gezet. Enorm wat een verschil.
Gisteren hebben we afscheid genomen. Het was goed. In de kerk heb ik een prachtig gedicht van de 4 jaargetijden voorgedragen. Na de kerk reed de hele stoet langs ons huis naar het crematorium. Bijzonder en het weer is winters prachtig.
De laatste woorden aan ma worden gesproken door Natali. Dit was niet de planning van de pastor, die haar gewoon vergeten was, maar lijkt de hand van ma. Fijn dat er zoveel zijn, ook mama en Sita, Denise en John bij het condoleren.
En ’s avonds had Sietske kerstdiner op school. Op het plein hebben we heerlijke gluhwein gedronken en geluisterd naar kinderstemmetjes die kerstliedjes zingen.
En dat was het dan…
Dan weer verder met de voorbereidingen. Patrick zal ons zondag op Schiphol brengen. Vanavond gaan we de koffers inpakken. Morgen de laatste dingetjes…
Sietske ziet buurman Wim op de fortgracht schaatsen. “ Dat wil ik ook “. De fortgracht vertrouw ik nog niet, maar we gaat het zo wel proberen op de sloot naast ons huis. Een vreemde gedachte : nu schaatsen en over een paar dagen zomer!