dag 8 Swaziland met kerk 30dec2007

Vanmorgen ga ik naar de kerk! Met z’n zessen vertrekken we om half 9. Bert voelt zich vandaag niet zo lekker. Gisteravond heeft hij meegedaan met de getrainde drinkers en hij heeft dik verloren. Als een dood vogeltje met zweetpareltjes op het voorhoofd laat ik hem achter. Onderweg in het park zien we aan de rand van een meertje een waterbuffel op z’n zij in het water liggen. Hij lijkt te bewegen. We hebben geen tijd om echt te kijken. Later horen we dat hij kort daarvoor is gegrepen door een krokodil. We komen aan bij ‘ The international Church of Swaziland ‘. Daar worden we bij de ingang een warm welkom geheten door de pastor Stan Drew, een blanke Amerikaan. De kerk stroomt langzaam voller. Om 9 uur begint het kleine dameskoortje met een zangeres te zingen, begeleid door een elektronisch orgel, een drumstel en een bas. De kerkgangers zingen mee. Tijdens het zingen blijven nog lang mensen binnen komen. Theo heeft gevraagd of we mochten filmen / foto’s maken en de pastor zei: “ Be our gests “ , wat kennelijk betekend dat het kan. Er heerst een soort ‘ blijheid ‘ sfeer, met “ praise the lord “, gospelsongs en ongedwongenheid. Alles liederen zijn te zien op een groot scherm in een soort power-point ( wat hier wel anders zal heten) zodat iedereen mee kan zingen. Als “ group of toerist from Holland and Belgium” worden we speciaal welkom geheten. Als de pastor zijn preek begint is de kern van zijn verhaal ook op dit scherm te zien. Het is een mooie preek over het einde van het jaar en onze goede voornemens telkens weer. We krijgen de opdracht om ons te richten op 1 eigen doel. Hij geeft ons de route hoe dit doel bereikbaar te maken en vraagt tussendoor bevestiging aan de kerk die reageert met “ amen” of “ praise the Lord “. De bijbeltekst wordt daarna aan dit verhaal gekoppeld. Voor de collekte zegt de pastor dat het goed is 10% van je inkomen te schenken. () Deze kerk is ook breder maatschappelijk actief. Ook noemt hij “ the anger of the young people “. Het is een feit dat ook in Swaziland de kansarmeren steeds meer in opstand komen. De dienst was indrukwekkend en mooi. Hier zien we voor het eerst ook blank en zwart samen. (90% zwart 10% blank) Terug op de camping hoor ik van Gerard dat papa heeft gespuugd. Ik ga met de kinds naar het prachtige zwembadje op de camping. Het is deze dag weer schitterend en dus mooi zwemweer. Ook was deze dag bedoeld om wat te relaxen en dat lukt goed zo. Moeder in de schaduw en Gerard en Sietske in het zwembad. Om 2 uur zal ik een uurtje gaan paardrijden. Maaike gaat ook mee en we denken allebei lekker te kunnen paardrijden, maar dat valt tegen. Het wordt de hele weg stappen omdat we 2 beginners-duitsers mee hebben….Wel rijden we door een prachtig landschap en komen we dicht bij de ‘ wildebeesten ‘ (gnoes), zebra’s en impala’s en nog veel meer. Vandaag is Annekee jarig en dat vieren we met z’n allen aan een lange tafel met taart en drankjes. Ze is 50 geworden. Aan het eind van de middag gaat Bert met Gerard nog een game-drive doen. De conditie is inmiddels weer goed genoeg en in een open jeep gaan ze op pad. Sietske valt in onze hut lekker in slaap en ik doe met een klein groepje mee met voetballen. Geen doen eigenlijk met deze temperatuur, maar wel leuk. Het is al weer donker als de game-drivers terugkomen. Ze hebben weer van alles gezien. Dan valt ook op dat Gerard en Sietske tijdens hun zwemmen wel heel veel zon hebben opgevangen. Ondanks het vele smeren zijn ze zo rood als een tomaatje, vooral in het gezicht en de schouders en rug. Morgen dus even niet in de zon!