dag 13 relaxdag Drakensbergen 4jan2008

Onze dag begon vandaag wel heel erg vroeg. Om kwart over 12 werden Bert en ik wakker van een enorm onweer. Dat wil wel zo tussen de bergen. Gerard en Sietske hebben er gelukkig niets van gemerkt. De bedden liggen heerlijk en we slapen lekker uit tot 8 uur. Sietske is dan al tussen ons in gekropen. Het is vanmorgen bewolkt en de bergen zien we niet. Ze zijn gehuld in een dikke mist. De temperatuur is lekker, zo rond de 20 graden ’s morgens. Vandaag is een relaxdag zonder plannen en we nemen een uitgebeid ontbijtbuffet. We lachen om het feit dat Roeland tot 3 keer toe zijn espresso-koffie kwijt is, terwijl hij hem nog niet leeg had. Natuurlijk hoort er ook niet zoveel in het kopje, maar de dames zijn erg rap in het afruimen. Daarna relaxen we heerlijk in ons comfortabele huisje. Gerard kijkt een filmpje en Sietske kijkt TV. Ik vul weer internet met een wel heeeeeeel erg trage computer. Alleen opstarten van internet duurt al 3 minuten…. Bedankt weer voor jullie leuke reacties. Dat is echt leuk en ik neem ze uitgeprint weer mee naar Bert en de kids. Gerard heeft gisteren het pool-biljarten ontdekt. Bert heeft hem uitgelegd hoe hij de keu moet hanteren en het lukt hem redelijk. Hij vindt het erg leuk. Behalve een kleine bui blijft het weer redelijk. De kinderen zijn even heerlijk in bad geweest en met Sietske heb ik getennist. Het net vond ze te hoog en ook de andere regels heeft ze veranderd, maar verder was het leuk. Toen was het inmiddels ook warmer geworden en soms komt zelfs de zon er even door. Ik zet nog 2 dames op de foto die hun gezicht met de henna-aarde van Zuid Afrika hebben ingesmeerd. Ik kon er niet achter komen waarom ze dit deden. Met de paar rand die ik ze daarna geef voor de foto gaan ze dansend en zingend weg. De wandeling die Bert ’s morgens heeft gedaan, doe ik ’s middags alleen. We zitten immers in een prachtig wandelgebied. Boodschap is wel om het wandelpad te volgen en niet te ver te gaan, want al die bergen lijken op elkaar. Het is in het begin een prachtig verhard pad, wat redelijk stijl omhoog loopt. Van een hoog punt kan ik prachtig ons dorpje van huisjes filmen met op de achtergrond weer prachtige bergen. Het pad voert me steeds hoger en hoger. Het prachtige betonpaadje veranderd in aangelopen aarde een stenen. Nu bedenk ik toch wel dat er hier ook slangen zitten, die ik nu niet meer zo goed kan zien. Het gras hangt over het inmiddels smalle pad. Maar goed opletten dus… Onderweg was ik ook al zo’n bordje tegengekomen van ‘ dont feed the baboons ‘ ( geef de apen geen eten ). Ik heb nog geen aap gezien, maar ik kan ze hier natuurlijk zomaar tegenkomen. Toch handig dat ik alleen ben gegaan… Zo nu en dan kan ik prachtig filmen en ik stap rustig door. Ik kom langs kleine watervalletjes en loop dwars door het groen. Eronder zit het pad en ik moet goed zien waar ik mijn voeten neerzet omdat het toch behoorlijk stijl is. Inmiddels ben ik het zicht op ons ‘ dorpje ‘ kwijt. De vergezichten zijn prachtig, maar ik besluit na een tijdje toch maar om te keren. Ik zie aan de andere kant van de berg een pad, maar geen idee hoe ik daar moet komen. (later hoor ik dat de totale wandeling 4 uur is, terwijl ik 1 uur onderweg ben) Dus dezelfde weg weer terug. Ik zie een roofvogel cirkels boven me maken en hoor allerlei geluiden die ik niet thuis kan brengen. Bijvoorbeeld een soort ‘ oehoe, oehoe ‘. Vrij snel krijg ik ons dorpje weer in beeld en over het verhard pad jog ik rustig naar beneden. Heerlijk! In ons huisje zit Gerard inmiddels ice-age 2 op de laptop te kijken. Past hier echt…Dan is het al weer bijna tijd voor onze braai. ( bbq ) Theo en Ko hadden gisteren inkopen gedaan voor een heel weeshuis en we bereiden het met z’n allen voor. Theo staat op zijn manier in de keuken de orders te geven. Op het menu staan ook gevulde paprika met roomkaas en kruiden, pompoenschotel, salades, gepofte gekruide aardappel en heel veel vlees met heel veel wijn en bier. Onze ‘braaiers ‘ zijn Ko en chauffeur Chris en het is heerlijk. Chris blijkt een ervaren braaier. Wisten jullie bijvoorbeeld dat je het rooster regelmatig met een halve ui in moet wrijven, terwijl het warm is, en dat het vlees daardoor niet aan het rooster blijft plakken?? Wel moeten we de bbq’s onder het afdak zetten, want het begint weer te storten en te onweren. Wel gezellig zo en het huisje is gelukkig ruim genoeg voor 20 mensen. Kun je wel bedenken hoe ruim! Theo heeft als toetje een stoeipartij. Eerst met Gerard en Sietske en daarna doen Iwein en Jerome ook mee. Allemaal op het grote bed en ze vinden het allemaal prachtig. Theo heeft zelf geen kinderen, maar talent voor kinderen heeft hij zeker. Daarna heeft Theo 2 bewakers gehaald, die weg gaan met schalen vol met gebraden vlees. Vinden ze zichtbaar prachtig! Op een droog moment neem ik de kinderen weer mee naar ons huisje, die ik in het stikkedonker gelukkig kan vinden. Morgen vertrekken we op tijd en hopen we om 6 uur ’s middags weer op het vliegveld in Johannesburg te zijn. Dan vliegen we rond 9 uur. We zullen wel onze warme kleding in de handbagage doen, want het verschil zal groot zijn!