dag 1 schipholavontuur 23dec2007

Het is half 3 en we zitten bij de gate 22 klaar om het laatste inchecken te doen.
Wat een zenuwegedoe. We waren op tijd met Patrick op Schiphol, maar zagen al direct dat het errug druk was. Logisch zo voor de kerst. Toen bleek dat vanwege mist op Heatrow er vluchten waren vertraagd. Dan sta je in de rij te wachten of die van ons wel gaat. Spannend…. Vlucht 104 en 106 zijn afgelast en die van ons -108- bleek later wel te gaan. Bij het inschrijven is Bert gelukkig scherp: de dame laat de zwarte koffer van Gerard zonder sticker op de band rollen. Omdat Bert het zag kan ze er nog achteraan om de sticker er aan te plakken…. Daarna paspoortcontrole. Dat gaat snel. Wij zitten dus gelukkig op tijd, maar de rest van onze groep is er nog niet. Onze reisleider Theo belt me op dat de rest nog moet inchecken.

3 uur. We zijn net de poortjes door. De flesjes drinken waren te groot en ook de spuitbus anti-klit van Sietske kon niet door. De vlucht gaat – iets vertraagd – om 15.35 uur.

Het wordt een spannend verhaal. Net dat ik bovenstaande aan het typen was, worden we met z’n allen weer weggestuurd. Het vliegtuig zou niet zijn opgestegen uit Londen. Horen van de reisleider Theo dat ie een half uur geleden wel was vertrokken, dus we blijven maar gewoon zitten. Het poortjesverhaal zal straks nog een keer moeten….
Nu zal hij om 4 uur landen…

Het is inmiddels 10 uur in de avond en we zijn in Londen! We zitten met de groep bij elkaar bij de gate, waar misschien nog een vliegtuig naar SA gaat. Onze vlucht naar Johannesburg was toch al weg toen we aankwamen…..
Op schiphol moesten we nog lang wachten voor we weer voor de 2e keer langs de piepers konden. Daarna duurde het lang voor we op mochten stijgen. Oorzaak is de mist in Engeland. Als we gaan landen hangt er een behoorlijke mist over het vliegveld. Kwart voor 7 nederlandse en kwart voor 8 engelse tijd kwamen we aan op Heatrow. Met een bus zijn we vanaf het vliegtuig naar de vertrekhal gereden. Opnieuw moest de riem af, zelfs de schoenen uit en Gerard werd gefouilleerd. Daarna waren we blij dat Theo een beetje lijn aangaf. Hij heeft ons op een soort wachtlijst geplaatste en nu is het dus afwachten. Hij weet gelukkig hoe in zo’n positie te handelen, want zelf zou ik het echt niet weten. We hebben wat kunnen eten en drinken en hopen op een goede afloop…..